Wat is intuïtie? Wat is rechtvaardig? Waarom denk ik zoveel na over deze vragen:
Hoe weet ik wat ik nodig heb?
Hoe weet ik wat mij belemmert?
Hoe weet ik waar mijn grens ligt?
Hoe weet ik wat mijn interesses zijn?
Hoe weet ik wat ik wil gaan doen, met wie en waar?
Hoe weet ik hoe ik mijn vragen beantwoord kan zien?
Wanneer begon je zoveel vragen te stellen eigenlijk? Ik begon er al heel jong mee. Altijd vroeg ik ‘Waarom’? Te vaak kreeg ik het antwoord ‘Daarom’! Maar je voelt en ziet dingen die niet kloppen, je voelt het aan ‘je water’, intuïtief. Je ervaart iets waar je als vanzelf bij stil gaat staan. je gaat in je hoofd zitten, je gaat denken. Misschien wordt het puzzelen of zelfs piekeren want je wil het oplossen.
De mens zoekt naar oplossingen. (Om daarna weer een volgend probleem te zien.) De mens is zoekende en zoekt het antwoord te vaak buiten zichzelf. Wat nu als het antwoord allereerst in jezelf te vinden is? Als je wijsheid in je lichaam huist? Wat is dan niet logischer dan je lichaam met je ervaring serieus te nemen. Niet als ultieme waarheid maar als richtinggever van waar je kunt zoeken. Je ervaring zetelt in je lichaam net als je emoties.
Hoe Al Pesso dit zag zie je in dit filmpje met de titel ‘The roots of justice is in the body’:
Introductie Al Pesso over Justice and the body