Rupsje nooitgenoeg?

Uit de De wereld als wil en voorstelling (1819) van filosoof Arthur Schopenhauer. „Het wezen van de mens bestaat hierin dat zijn wil streeft, vervolgens bevredigd wordt, en weer opnieuw streeft, en dat in voortdurende herhaling, geluk en welzijn is niets anders dan de snelle overgang van wens naar bevrediging en van bevrediging naar nieuwe wens; het uitblijven van bevrediging betekent immers lijden, het uitblijven van een nieuwe wens uit zich in een ijdel verlangen, languor, verveling.”

Ja tevredenheid, gelukkig zijn met wat er is, wanneer is dit er? Komt er altijd na bevrediging weer snel een nieuwe wens? Staan de snelle overgang van wens naar bevrediging voor ons geluk en welzijn?
Beseffen wat geluk voor jou is en daarbij stilstaan. Je droom duidelijk krijgen want zoeken is een basisbehoefte volgens de bekende neurowetenschapper Jaap Panksepp. Daar is dus natuurlijk niets mis mee. Niet voor rupsjes en ook niet voor mensen.

Waar zoek je naar?